اين مسئله غيرقابل انكار است كه فنون مختلف مورد استفاده در هنرهای رزمی متفاوت، می تواند در دفاع شخصی كاربردی بكار گرفته شوند و هر هنر رزمی می تواند تعدادی از اين نيازها را برآورده كند. برای مثال، هنر رزمی" جودو" می تواند براي بانوان، كه ممكن است توسط مهاجمان گرفته شوند، بيشتر مفيد واقع شود يا كيك بوكسينگ براي آقايان كه بيشتر در معرض مشت و لگد قرار می گيرند. هيچ هنر رزمی نمي تواند ادعا كند كه در سيستمهای دفاع شخصی كامل است چرا كه هر هنری خواصی دارد كه می تواند در دفاع شخصی مدرن مورد استفاده قرار گيرد.

 به نظر می رسد كه يك "مشت زن" كه توانايی لگد زدن و پرتاب كردن نيز داشته باشد، برای دفاع از خود به اندازه كافی آماده است. بدون شك هر هنری، دارای معايبی نيز است كه در حين كار چهره شده و جلوه می كند. برای مثال يك "جودو" كار، مهارتهای لازم براي حمله كردن توسط دستها و پاهايش را ندارد و يا يك تكواندو كار از دانش كافی برای پرتابهای كنترلی و قفلها برخوردار نيست و شايد تصور شود يك جوجیتسوكار در اين بين كاملترين و بهترين باشد، ولي ممكن است نتايج حاصل از تمرين برای كسب مهارتهای لازم، بسيار سخت و مشكل باشد. ممكن است بسياری از عزيزانی كه در هنرهای نامبرده شده مشغول تمرين هستند، نسبت به مسائل مطرح شده بالا معترض باشند، اما مسائلی كه مطرح شد، در شرايط كلی اين هنرها گفته شده است.

 آی کی دو به خاطر طبيعت خاصش، از تعدادی از عناصری كه در بالا ذكر كرديم خارج است، چرا كه مسئوليت فرد درآی کی دو، حفاظت و نجات زندگی، به جای دست به اقدام متقابل زدن برای راضی كردن خود و انتقام جويی است. خشونت، عصبانيت و مهاجم بودن، مي تواند باعث عكس العملهائی منفی شود در حاليكه آی کی دو به هر فردی اجازه می دهد تا آرامش و خونسردی خود را حفظ كرده و كنترل هر موقعيتی را بدست گيرد.

 اغلب هنرهای رزمی، برای تمرين كردن نياز به درجه ای از آمادگی جسمانی دارند و در بسياری از باشگاهها و مدارس، نوعي خاص از مقررات و آداب نظامی حاكم است كه به نوعی می تواند دلهره آور هم باشد زيرا زمانی كه ببينيم متوسط تمرين بدنی افراد، در حد چند گام قدم زدن تا رسيدن به ماشين يا اولين ايستگاه اتوبوس است، تمرينات آمادگی جسمانی نيز می تواند در بسياری از موارد تا حدود زيادی خطرناك باشد. تمرينات گرم كردن درآی کی دو، تا حد بسيار زيادی نرم و تاكيد بسيار زيادی بر تنفس و تمرينات كششي سبك دارد. بادكردن عضلات يا فشار آوردن به بدن در حركات كششی، به هيچوجه مدنظر تمرينات آی کی دو نيست و  شايد اين دليل به تنهائی يكی از عواملی باشد برای گرويدن بسياری به آی کی دو.

 تعداد بسياری از هنرهای رزمی، شركت كنندگانشان را به جنگيدن و يا در تعدادی از موارد، به  در دست گرفتن ابتكار عمل تشويق می كنند و در اصل، روح رقابت و جنگاوری را در آنان تقويت می كنند. فكر اجرا در هر موقعيتی، می تواند به مردم نگرانی بدهد كه اين نگرانی ممكن است به خاطر ترس از باخت يا شرم و خجالت حاصل از يك اشتباه باشد. بسياری از اشخاصي كه می خواهند دفاع شخصی فرا بگيرند از اينكه در يك محيط رقابتی مورد آزمايش قرار بگيرند ناراحت هستند و آن را به عنوان يك تمرين بی فايده ارزيابی می كنند.

 هيچگاه پيشگيری از خطر برای مردم، به اندازه امروز مهم نبوده است. ممكن است كه آنها نخواهند يا قادر نباشند تا به فراگيری يكی از هنرهای رزمی مشغول شوند، اما اكثرا از اين مسئله آگاه هستند كه به چيزی نياز دارند تا در كوتاهترين زمان ممكن، برايشان بيشترين كارآيی را داشته باشد و در همين ارتباط، آنها بدون توجه به اينكه مهاجمان احتمالی چه توانايی هايی دارند، مايل هستند كه خود را به دانش دفاع شخصی مسلح كنند، بدون آنكه قصد داشته باشند به شخصی آسيبی برسانند.

 درست اين همانجائی است كه ممكن است آی کی دو بهترين انتخاب برای اين دسته از افراد باشد. امروزه در سطح جهان، فنون آی کی دو در بسياری از ارگانها و سازمانهای نظامی و پلیس ویژه مورد استفاده قرار گرفته است و اين بدين جهت بوده است كه در آی کی دو می توان با حداقل نيرو، مهاجمان را بدون صدمه زدن به آنان مهار كرد. پايه و اصل آی کی دو در ارتباط رويارويی با مهاجم، درمرحله اول اجتناب كردن، سپس منحرف كردن و در نهايت كنترل كردن او است.

در مقايسه با ديگر هنرهاي رزمی, ماداميكه يك هنرجو اصول بنيادين و اوليه آی کی دو (آیکی تایسو) را درك كرده باشد فقط تعدادی تكنيك خواهد بود كه نياز به تسلط در آنها وجود دارد و از آنجائيكه آی کی دو، هنرجو را تشويق به بالا بردن خلاقيتهايش می كند هيچ قانون يا قرارداد خاصی برای حفظ كردن و به ياد سپردن فنون وجود ندارد.

آی کی دو به هنرجو اجازه می دهد تا به صورت مستمر و متوالی به حملاتی كه بر عليه اش اعمال می شود جواب دهد و تاكيد دارد كه اين كار حتما با آگاهی كامل صورت گيرد.

 در آی کی دو هيچ تاكيدی برای آنكه هنرجويان تبديل به عده ای جنگاور شوند وجود ندارد و همه آن چيزی كه در آی کی دو بر آن تاكيد شده است، رسيدن به يك خودباوری است تا هنرجويان باور كنند كه می توانند از خود حفاظت كنند.

 بايد دانست كه اگر هيچ راهی به غير از برگزاری دوره های كوتاه مدت برای آموزش دفاع شخصی به علاقه مندان نيست، مربيان بايد اين مسئله را به ياد داشته و يادآور شوند كه  اين دوره ها، تنها می تواند به هنرجو نشان دهد كه از چه پتانسيل و قابليتی برخوردار است. بايد گفت كه به هيچوجه قابل قبول نيست كه شخصی ادعا كند هنرجويي پس از گذراندن چند جلسه تمرين و در عرض چند هفته قادر است در صورت بروز حادثه از خود بطور كامل دفاع كند. بايد گفت حتي يك متخصص هنرهای رزمی نيز در مقابله با يك حمله حقيقی ناگهانی، به مشكل برخواهد خورد چرا كه معمولا مهاجمان هيچ چيزی برای از دست دادن ندارند و در حملاتشان برای صدمه زدن به قربانی از هيچ قاعده و قانون خاصی پيروی نمی كنند.

 از آنجائيكه آی کی دو آزادی بيشتری را به تمرين كنندگان عرضه و در همه حال آنها را به اشاعه صلح تشويق می كند و تمرينات از رقابت به دور است ممكن است عده بيشتری برای رسيدن به خواسته هايشان در زمينه دفاع شخصی به آن روی بياورند. به اين خاطر كه آی کی دو تشويق به رشد درونی دارد، مردم بيشتر تمايل دارند تا ترسهای درونی و محدوديتهايشان را بشناسند و با آنها روبرو شوند. آنها با تمرينات منظم، با انگيزه و با روحيه می شوند  و شناخت شخصی به آنها شهامت و اعتماد به نفس لازم برای برخورد با موقعيت های حقيقی در تهاجم و درگيری را خواهد داد.

اگر فردی اصرار به فراگيری دفاع شخصی خالص دارد، مربی آی کی دو، كار سختی در پيش رو خواهد داشت و به همين علت، مربی بايد با اطلاعات و دانش تكنيكی لازم و نگرش و ديدی كامل، براي برآورده كردن نيازهای هنرجو اقدام كند و همانطور كه متذكر شدم، اگر فردی مشغول آموزش دفاع شخصی، در هر نوعي از آن است، مسئوليت  مربي بسيار جدی و سنگين است، چرا كه يادگيری ناقص می تواند به قيمت صدمه ديدن هنرجو و يا حتی از دست دادن جان وی تمام شود.

 اگر شخص فقط به دنبال يادگيری دفاع از خود است، آنگاه حتما آی کی دو مطالب زيادی برای ارائه خواهد داشت. اما هنرجو بايد قبلا خواسته خويش را خوب بشناسد و بداند كه چه می خواهد و در عين حال با فلسفه آی کی دو نيز ‌آشنا شود، زيرا اين فلسفه مانند شمار اندكی از ديگر روشهای رزمی اصيل و كهن می تواند ديدگاه فرد را نسبت به زندگی و همچنين موضوع دفاع شخصی، تحت تاثير خود قرار دهد.

 زمانیكه در دوجو (محل تمرین)، فنون آی کی دو به عنوان دفاع شخصی به شما آموزش داده می شود بدون انعطاف و سرسختانه با آن برخورد نكنيد، بلكه با بهره گيری از راهنمائيهای مربيتان، با تحرك و پويائی كامل آن را تجربه كنيد. حملات بايد با قصد و هدف انجام گيرند، تا دفاع كننده فرصت تمرين صحيح و اصولی را داشته باشد.

 معمولا سلاحها و لوازم جانبي مناسب در برنامه تمرين بكار گرفته می شوند تا شاگرد از نظر ذهنی براي مقابله با موارد غيرقابل پيش بينی آماده شود. در بكارگيری سلاحها بايد نهايت دقت را داشت. كليد، خودكار، شانه و حتي تكه كوچكی كاغذ را می توان به عنوان يك وسيله كاربردی جهت دفاع از خود بكار برد. اما قبلا بايد به درستی موارد استفاده از آنها را آموخت. بايد دانست كه در كلاسهای آی کی دو سلاحهای سنتی مثل "جو=چوب"، " بوكن=شمشیر چوبی" بيشتر مورد استفاده قرار می گيرند. اين سلاحها هيچگاه برای تخريب بكار نمي روند، بلكه برای تقويت و بالا بردن درك اصول حاكم بر" بودو" و "آی کی دو" از آنها استفاده می شود. استفاده از اين سلاحها در ضمن، به هنرجويان ديدی می دهد تا چگونه ابزارآلات و وسايل مناسب را با شرايط موجود مطابقت بدهند تا با شرايطشان همخوانی داشته باشد.

 نبايد از ياد برد كه هيچ هنر رزمی يا آموخته از هيچ مربی خوبی هم نمی تواند حفاظت كامل شما را تضمين كند برای آنكه هيچ فردی، شرايطی را كه ممكن است برای شما در واقعيت رخ بدهد نمی تواند پيش بينی كند. شايد تنها راه ممكن، حفظ يك برنامه تمرينی منظم و اينكه هيچگاه فرض نكنيم كه در هنر دفاع از خود به استادی و مهارت كافی رسيده ايم، كارساز باشد. زمانیكه هنرجو به دانشی كاربردی از آی کی دو دست پيدا كرد، می تواند به ديگر هنرهای رزمی مرتبط نيز نظری بياندازد و آنها را با دانشش مقايسه كند.

 از آنجائيكه آی کی دو يك طريقت چند وجهی است، هيچگاه نيازهای هنرجو به انتها نمی رسد و هميشه در آموختن  چيزی متفاوت وجود دارد تا علائق او را زنده نگاه دارد و يك هنرجوی مايل به يادگيری دفاع شخصی را تبديل به يكی از اعضای با ارزش دوجوی آی کی دو كند.

 اين گروه (اعضای دوجو) پس از اندكی تمرين آی کی دو، هرگز از بابت ترسها و نگرانيهايی كه زمانی آنها را دچار مشكل می كرده دچار مشكل نمی شوند، بلكه زندگی آنها همزمان با تجربه اي كه حاصل از تجربه يك آزادی منحصر به فرد است, معنای جديدی بخود می گيرد. در اصل, آنها دفاع شخصی فرا نگرفته اند بلكه با خود و با درونشان آشنا شده اند.

 در پايان و به عنوان نتيجه آی کی دو می تواند به عنوان وسيله ای ايده آل برای فراگيری دفاع شخصی بكار برود. آی کی دو می تواند اين آگاهی را برای مردم بوجود آورد تا معنی عميق تری را از"بودو" درك كنند و اينكه اين راه  در واقعيت چه چيزهائی را می تواند به آنها هديه كند. آنها بايد از مرز فنون گذر كنند در غيراينصورت موفق به كاميابی و تكاملی كه به دنبالش هستند، نخواهند شد.